Даблинци е насловот што и го дал Џојс на својата збирка од 15 раскази напишани во период од три години (1904-1907). Иако последниот расказ „Мртвите“, го завршил пролетта 1907 година, тешкотиите да се најде издавач, како и првичните одбивања на Џојс да ги измени оние пасуси што се сметале за спорни го одложиле нејзиното издацање сè до 1914 година. Уште во нивниот зачеток, Џојс имал намера расказите да бидат дел од една тематски обединета и хронолошки подредена низа. Сите тие се остра анализа на животот во Ирска, на средната и на долната ниска класа, при што Даблин не е само нивна географска локација туку и емоционални и психолошко средиште.